تحولات شاخ آفریقا

چند روزی است که وضعیت سیاسی عده ائی از کشورهای شاخ آفریقا به هم ریخته است و به دنبال این کنشهای سیاسی، اوضاع تونس و فرار دیکتاتور آن که البته رئیس جمهورشان خوانده میشد آرامش ظاهری که در کشور مصر،یمن، اردن ،الجزایر و ... وجود داشت به ناآرامی مبدل گشته و در آن کشورها وضع فوق العاده اعلام و حکومت نظامی برقرار گردید البته از اول هم حکومت نظامی بود

سئوال این است که آقایان روسای جمهوری آن کشورها برای مردمشان خدمت می کردند و یا عامل بیگانه بوده اند و در خلاف جهت امیال مردم حرکت می نمودند اگر در خدمت ملتشان بودند پس چرا بیش از سی سال بر اریکه قدرت باقی مانده اند و مثلا" حسنی مبارک با بیش از 90 درصد آرای مردمش برای چندمین بار بقول خودشان انتخاب شده اند و اگر چنین بود پس چرا مردم اینگونه برآشفته و بر علیه شان اعتراض دارند

سئوالات در این رابطه شاید زیاد باشد تنها مصر و یمن و ... نیستند کشورهای دیگری نیز از همین قاعده تبعیت می کنند مگر کمبود رجال است که آل سعود یکی بعد از دیگری برای شاهنشاهی در سرزمین وحی صف کشیده اند این ایراد بسیار بزرگ در این کشورها هست که حکومت برای عده ای محدودیت ندارد که هیچ، بلکه حقی برگردن ملت تلقی میگردد مصر با آن سوابق تاریخیش تنها فردی که بعد از هزاران سال رئیس الدوله شناخته شده است همین مبارک خان ابوالجمال است که روایت می شود با صد عدد کیف به خارج مشرف شده اند اینگونه اقدامات نه به نفع مردم است و نه به نفع خود حکام آفریقائی

در کشورهای دیگری هم اینگونه حکمرانی ها وجود دارد در کوبا آل فیدل، در کره شمالی آل کیم ایل سونگ، در لیبی آل قذافی و در نقاط دیگر هم سایر افراد از جانب اجانب مامور چاپیدن مردم شده و یا خواهند شد

در شان و منزلت خلق الله نیست که در خدمت و تملک افرادی بی صلاحیت اینگونه گرفتار آیند درست است که حکومتهای دموکراتیک حکومتهای کاملا" بی ایراد و ایده آل نیستند ولی اقلا" این اجازه را به بخشی از مردم می دهند تا برای تسلط بر سرنوشت خویش دست به انتخاب محدود بزنند ولو اینکه کاملا" بر فرد مورد نظرشان، شناخت کامل هم نداشته باشند اقلا" این بهتر از آن است که وسیله افرادی چون مبارک و بن علی و غیره به بازی گرفته شوند و حقوقشان پایمال گردد نقل قولهای زیادی هم در این راستا به اطلاعات مردم افزوده می شود مثلا" این اعتراضات از سوی دیگر قدرتمندان برای فراموش شدن موضوع جدائی بخش جنوبی ازشمال کشور سودان است و یا اینکه می خواهند در خاورمیانه تغییرات جغرافیائی و سیاسی ایجاد کنند و اسرائیل دیگر در سایر مناطق بوجود آورند تا مسئله اسرائیل فراموش گردد

هر تئوری ممکن است در این رابطه وضع شود ولی آنچه مهم است این است که سیستمهای بدون پشتیبانی مردم به مرور دچار سکته شده و رو به زوال خواهند رفت بعید نیست که اعتراضات در این کشورها به نتیجه معقول برسد و یا نرسد مهم این است که سردمداران اینگونه کشورها بایستی در کنار مردم و با مردم باشند

به امید روزی که صاحب اصلی این جهان هستی با تدبیر و منطق ، بر مسند رهبری بنشیند و از حقوق تک تک مردم دفاع نماید