اتفاقات پایان آبان

در ترکیه مخالفین دولت سوریه جمع آمده و بعد از چند روز مذاکره و بگو و مگو خلاصه برای تشکیل اپوزوسیون سوریه به توافق رسیدند رئیس قبلی مخالفین سوریه تغییر یافت و شخصی بنام الخطیب که قبلا" یکی از ائمه مساجد سوریه بود و بعد از زندانی شدن توسط دولت سوریه به خارج گریخته بود به جای او منصوب گردید این شورا تقریبا" فراگیرتر از گروه قبلی بوده و به عنوان شورای مخالفین سوریه شناخته شده و از طرف دول امریکا،ترکیه،فرانسه،اتحادیه اروپا  و کشورهای خلیج فارس و... به رسمیت شناخته شد و دولت چین و روسیه هم مخالف این اقدام و حمایت کشورهای مذکور شدند طبق اطلاع، بتدریج این تیم را دنیا به رسمیت خواهد شناخت و کرسی دولت سوریه به اینها واگذار خواهد شد سوریه همچنان در آتش درگیریهای مسلحانه طرفین می سوزد و اغلب شهرهای سوریه دچار حملات شدید گردیده و بشار اسد و مخالفین با یک کشور سوخته و تخریب شده مواجه هستند و خواهند بود تا بحال در این درگیریها بیش از چهل هزار نفر جان باخته اند

در کشورمان هم به مدیریت وزارت امور خارجه عده ای از مخالفین و موافیقین دولت سوریه جمع شده و تلاشهائی برای ایجاد آرامش در صورت گرفت که فعلا" از اثرات مثبت آن گزارشاتی ارائه نشده است

از یک هفته پیش اسرائیل و حماس با هم درگیر شده و شهرغزه از فلسطین اشغالی کاملا" زیر حملات هوائی و توپخانه ای اسرائیل قرار گرفته است طرفین همدیگر را شروع کننده این جنگ اعلام کرده اند در این جنگ بیش از 150 نفر در غزه و حدود 5 نفر هم در اسرائیل کشته شده اند حماس برای اولین بار از موشکهای فجر 5 که به ایران نسبت داده می شود استفاده کرده و شهرهای اسرائیل از جمله تل آویو را مورد حمله قرار داده است اسرائیل با ترور جعبری فرمانده شاخه نظامی حماس به شروع این جنگ سرعت بخشید عده ای هم معتقدند که اسرائیل قبل از انتخابات به این جنگ دست زده است

آنچه در این جنگ خود نمائی می کند وحدت ظاهری بین ترکیه،مصر،تونس و بعضی از کشورهای مسلمان است که بدون ایران برای آتش بس تلاش می کنند ولی هنوز عملی نگردیده است و برای سفر وزیر امورخارجه کشورمان به غزه هم مصر اجازه نداده و سعی بر دور نگهداشتن ایران از این معادلات منطقه دارند

اول آذر ماه 1391 
امشب با وساطت مصر و دیگر کشورها مابین حماس و اسرائیل آتش بس برقرار گردید

انتخابات ریاست جمهوری در امریکا

روز سه شنبه این هفته شاهد اتمام انتخابات نفس گیر ایالات متحده امریکا بودیم این اتفاق چند مسئله را به یدک می کشید که یادآوری می کنم :

 دو حزب جمهوری خواه و دموکرات تقریبا" کل امریکا را پوشش داده و عرصه را بر دیگر تفکرات تنگ کرده اند و افراد مستقل تا بحال در آن کشور نتوانسته اند نظر و آرای مردم را جلب کنند

 اکثرا"روسای جمهوری از هر دو حزب ، دوبار انتخاب شده اند

 با بیش از دو میلیارد دلار از پر هزینه ترین انتخابات دنیا می باشد

 برای اولین بار یک سیاه پوست دوبار رئیس جمهور امریکا می شود

 بعد از اتمام انتخابات ،رقیب شکست را می پذیرد و به حریفش تبریک می گوید

 برنده انتخابات بجای توهین به رقیب و طرفدارانش از بازنده تشکر کرده و می گوید که باید با او بنشینیم و برای آینده کشور طرح ریزی کنیم

 شعار جنگ طلبی به نتیجه نمی رسد و شعار صلح و دوستی (تا این لحظه چون معلوم نیست چه پیش آید) مورد اقبال مردم قرار می گیرد

 برنده انتخابات رقیب را به براندازی و وابسته به شرق و ... متهم نمی کند و می گوید که همه اقشار مردم دارای فرصت برای رونق کشور هستند

علی رغم اینکه نقش مردم امریکا در رای مستقیم به کاندیداها زیاد پر رنگ نیست و هزینه این کشور در این گونه مسایل بسیار بالاست و تئوری جهانگشائی امریکا قابل قبول برای اغلب مردم دنیا نیست و ... اما آیا می شود در کشورهای جهان سومی انتخاباتی را برگزار کرد که مردم شک نکنند و رقیب شاکی نباشد و زمین و زمان به هم نریزد ؟

چند نظر

آیا انتخاب هر یک از کاندیداها برای مردم مساوی است ؟

یا تقلبی در کار نبوده است ؟

و یا ابزار انتخاب و نحوه برگزاری آن در مسیر صحیح قرار دارد تا روزنه ای برای اعتراض نبوده باشد ؟

در هر صورت در امریکا کسی رای آورد که شعارهایش به تندی شعارهای رقیبش نبود ولی برای بعضی از کشورها، چندان فرقی از رقیب شاید نداشته باشد

اوضاع برخی از نقاط جهان در پائیز 91

به میمنت عید سعید قربان و با درخواست اخضر ابراهیمی نماینده ویژه سازمان ملل در امور کشور سوریه،در آن کشور آتش بس موقت به مدت چهار روز اعلام گردید این آتش بس از سوی دولت سوریه پذیرفته شد ولی برخی از گروههای مخالف دولت سوریه قبول نکرده و در گیری همچنان در طول زمان ذکر شده ادامه یافت کشور ترکیه همچنان بر طبل جنگ و سرنگونی دولت سوریه تاکید داشته و بمبارانهای متعدد را در مرزهای سوریه انجام می دهد

کاندیداهای ریاست جمهوری امریکا هم برای سرنگونی دولت سوریه و برنامه هسته ای کشورمان و حمایت از اسرائیل از هم سبقت می گیرند

در کشور لبنان بر اثر انفجار ،یکی از مسئولین امنیتی لبنان کشته شد و به همین خاطر مخالفین ،سوریه و حزب الله را متهم دانسته و چند روزی در لبنان تظاهرات و زد و خورد راه انداختند

کشور عراق هواپیمای ایرانی عازم سوریه را با دستور امریکا مجبور به فرود کرده و تفتیش نموده و از این بابت از دولت ایران هم تذکری دریافت نمود

در کشورمان نیز بر سر درخواست بازدید رئیس جمهور از زندان اوین نامه نگاری مابین قوای مجریه و قضائیه صورت گرفت که تا به امروز هم رئیس قوه مجریه اجازه ورود به اوین را کسب نکرده است

سئوال رئیس جمهور به هیات رئیسه مجلس تسلیم شده است ولی برخی از مردم عملی شدن این سئوال را یا قبول نمی کنند و یا اینکه باور ندارند البته استیضاح بعضی از وزرا مثل وزیر کشاورزی هم لغو و از دستور مجلس خارج شده است

اتفاقات هفته اخیر

 اجلاس سالانه سازمان ملل متحد به پایان رسید رئیس جمهور ایران که عضو ثابت آن در هشت سال گذشته بود و با بیش از 140 نفر به نیویورک سفر نموده و سخنرانی کرد ، این دفعه از شدت مطالب کاسته شده بود بحثهای فلسطین و سوریه چندان پر رنگ نشد و بحث انرژی هسته ای هم زیاد به میان نیامد شاید صلاح بر این بوده است

 نخست وزیر اسرائیل اغلب به مسایل ایران پرداخت و خطرات ایران اتمی را بر شمرد و در سخنانش به ما و کشورمان اهانت کرد اینگونه برخورد او تحقیر ملت ما بود ولی دیگر نوبت ما گذشته بود که جوابش را بدهیم

 بعضی از کشورها از جمله رئیس جمهور کشورمان از تغییر ساختار سازمان ملل سخن به میان آوردند

 محمود عباس باز هم از رهبران کشورهای جهان خواست که به تشکیل دولت و کشور فلسطین کمک کنند که نتیجه ای در بر نداشت

 حزب آق پارتی ترکیه باز هم رجب طیب اردوغان را به رهبری برگزید رجب از سوی خالد مشعل فلسطینی به عنوان رهبر مسلمین جهان تلقی گردید در این گرد هم آیی محمد مرسی رئیس جمهور مصر هم صحبت کرده و از مخالفت جدی خود با دولت سوریه مجددا" پرده برداشت

 در سوریه تا دیروز حدود 31 هزار نفر در درگیریها از طرفین که اغلب مردم عادی هستند کشته شده اند در اغلب شهرهای سوریه درگیریها ادامه دارد و دولت هم حتی برای پاکسازی مخالفین دست به بمباران هوائی زده است سوریه به تلی از خاکستر تبدیل شده است

 وزیر امور خارجه کشورمان دیروز در آمریکا از مخالفت جمهوری اسلامی با بمباران احتمالی شیمیائی سوریه  در آینده خبر داد مخالفین دولت سوریه بخاطر روابط ما با دولت سوریه دل خوشی از ما ندارند

 در گرجستان هم حزب مخالف ساکاشویلی رئیس جمهور که وابسته به غرب و امریکاست رای آورده و بایستی نخست وزیر طرفدار روسیه به کرسی بنشیند و این امر کاملا" در جهت منافع ملی روسیه می باشد

 بعضی از خبرگزاریها از ایفای نقش دولت جمهوری آذربایجان در حمله احتمالی اسرائیل علیه ایران در آینده خبر داده اند و راسم موسیف از نمایندگان آذربایجان از این نقش راز گشائی کرده است اسرائیل مدتی است بر طبل جنگ با ایران می کوبد

وضعیت سوریه

نقل قولها حاکی از این است که برای سرنگونی رژیم مخالف اسرائیل یعنی سوریه ،آمریکا و متحدانش بویژه با تاکید دولت اسلامگرای ترکیه هماهنگیهای لازم و نهائی در حال شکل گرفتن است همین دیروز بود که نوشته بودند طرح آمریکا و ترکیه برای بعد از بشار اسد در سوریه نهائی شد

روایت می کنند که در مسایل و انقلاب لیبی سر آقای اردوغان نخست وزیر ترکیه کلاه رفته و او از این بابت از غرب و آمریکا قهر کرده است و در مقابل غربی ها هم سوریه را به ایشان هدیه داده اند که ترکیه برای خودش در آینده ،سوریه را حیات خلوت کند و برای تحکیم پایه های نظام عثمانی سابق مطمئنتر عمل نماید

و لذا در مرزهای ترکیه و حتی در داخل خاک سوریه نیروهائی تحت عنوان ارتش آزاد سوریه که ترکیبی از نیروهای انگلیسی،عربستانی،القاعده افغانستان ،قطر الالخصوص ترکیه و ... می باشند گرد هم آمده اند تا سرنوشت نظام سوری را تعیین و مخالفین را به قدرت برسانند

در این راستا توفیقاتی هم داشته اند بطوریکه تا دروازه های ریاست جمهوری سوریه پیش رفته و شهر حلب و برخی از شهرها را هم به تصرف در آورده بودند که با دخالت مجدد ارتش سوریه نیروهای مذکور و مخالفین عقب نشینی کرده اند و یا رانده شده اند

در این میان مخالفین سوری هم ایران،لبنان ،روسیه ،چین و ... را متهم می نمایند که در سوریه حضور همه جانبه داشته و از رژیم اسد حمایت می کنند

همزمان در تهران اجلاس جنبش عدم تعهدها از دیروز شروع شده است و احتمال این می رود که شاید در این اجلاس بتوان کاری برای نجات دولت سوریه از این مخمسه انجام داد تا همچنان دژی تثبیت شده در مقابل اسرائیل از هم نپاشد

آنچه جالب توجه است این است که چرا دول عربی مسلمان برای سرنگونی رژیمی تلاش می کنند که مخالف اسرائیل شمرده می شود و ساختار سیاسی آن هم شبیه خود آنهاست مگر در عربستان،قطر،بحرین و دیگر کشورهای عربی دموکراسی حاکم است که اینها از سوریه ناراحتند و در فکر مردم سالاری و آزادی و ... افتاده اند؟

پس در این مسئله مواردی هست که باید بیشتر مورد کنکاش قرار گیرد

در منطقه استراتژیک خاورمیانه و بویژه در اطراف خلیج فارس اتفاقاتی را غرب و آمریکا طراحی کرده و می کنند که کاملا" بنفع آنها می باشد مثلا" ایران هراسی برای چه اهدافی طرح شده و شدت بخشیده می شود؟ آیا اگر ایران هراسی نبود عربستان بیش از 20 میلیارد دلار اسلحه از غرب خرید می کرد ؟ و یا جمع خریدهای چند کشور عربی به بیش از 40 میلیارد دلار می رسید ؟ پس بحث اصلی آزادی مردم یک کشور عربی نیست بلکه گسترش حوزه نفوذ آنهاست تا از هر نظر بر این کشورها غلبه داشته باشند

قابل بحث و بررسی است که چرا ترکیه وارد این کارزار شده است آیا ترکیه می تواند تضمین دهد که با این حرکتش به سوی اتحاد کردهای خود و سوریه گام بر نمی دارد؟ و احزاب مخالفش را تقویت نمی کند ؟ و به این شبهه که اردوغان بنوعی مستعد داشتن رابطه پنهانی با غرب و آمریکاست قوت نمی بخشد ؟

یقینا" منطقه با این تحرکات سیاسی و نظامی شاهد تحولات عمیقی در آینده خواهد بود همه می دانیم که این مرزهای جغرافیائی از آسمان نازل نشده است بلکه با زور شمشیر عده ای از حاکمان سابق و مردمانش به این صورت در آمده است و شاید باز هم در این مرزها و سرحدات سیاسی و یا فیزیکی  ،شاهد تغییراتی در آینده باشیم ولی به نفع چه کسانی خواهد بود پاسخش را باید در آینده دریافت کنیم بعید نیست که دول غربی در فکر تشکیل حکومت کردها در میان کشورهای سوریه،ترکیه و عراق باشند و بحران اسرائیل را با تاسیس این دولت به فراموشی بسپارند و یا کم رنگ کنند

قدر مسلم این است که مخالفت مسلمانان با رژیم اسرائیل نه فراموش خواهد شد و نه خاتمه خواهد یافت و تهاجم قدرت طلبان هم پایدار و دائمی نخواهد بود و شاید روزی خواهد آمد که صاحبان فکر و اندیشه از زیر یوغ ابر قدرتها بیرون خواهند آمد و بار دیگر این چرخه تکرار خواهد شد ثبات در جهانی که در آن زور،پول،تفکر نامعقول و باطل تصمیم می گیرد بعید بنظر می رسد این فرمول که تو نباش تا من باشم دیگر غلط و از اعتبار افتاده است

در سوریه چه می گذرد؟

در سوریه چه می گذرد؟

سوریه در آتش قهر طرفین می سوزد از یک طرف مخالفین و از طرف دیگر دولت سوریه بر طبل جنگ می کوبند باز دولت مخالفین را به تروریست های مورد حمایت خارجی ها متهم می کند و از سوی دیگر مخالفین تا دندان مسلح ،دولت را به مردم کشی متهم می سازد

این سئوال است که مخالفین از کدام دولت و یا کدام نیروی مسلح ،سلاح دریافت می کنند؟ و چرا و چگونه با همنوعان خودشان در سوریه که قبل از اینگونه اقدامات و درگیریها در آرامش به سر می بردند به جنگ برخاسته اند؟ آیا واقعا" مردم سوریه و یا بخشی از آن مردم در فکر رهائی از نظام منتسب به خانواده اسد هستند و یا اینکه دول غربی در فکر بر چیدن اساس و پایه های دولتی هستند که در مقابل اسرائیل صف مستحکم بسته و مانعی در برابر صهیونیسم بوده و می باشد؟

سئوالات متعددی در این راستا می توان پرسید و یا طرح کرد اگر سوریه در مقابل اسرائیل است که هست پس چرا دول عربی مسلمان از آن حمایت نمی کنند ؟ و اگر این چنین نیست پس چرا ایران اسلامی از آن حمایت می کند؟

چر روسیه با ناتو هماهنگ نبوده و از حمله به سوریه حمایت نمی کند و می گوید که این حق مردم سوریه است که نظام خودشان را تعیین و تایید کنند ولی نیروهای مخالف سوریه که یقینا" از حمایت و پشتیبانی ترکیه مسلمان و انگلیس حیله گر و ... برخوردارند در میادین دمشق در حال نبرد با دولت سوریه هستند؟

آیا این نظر متصور نیست که روسیه و دیگر متحدان سوریه منتظر یکسره شدن کار بشار اسد وسیله مخالفین هستند تا بدون درد سر از شر او راحت شوند و در نزد دیگر متحدان خودشان ،متهم به بیوفائی و کم کفایتی نشوند ؟

اصلا" آیا ملاقاتها و تبادل افکارهائی مابین مخالفین سوریه و روسیه در خفا صورت گرفته است و همین روال و شیوه در کنار راندن اسد مد نظر قرار گرفته و می خواهند بدون رنجش خاطر جناب اسد ،مسئله فیصله یابد ؟

نمی دانم شاید به این نتیجه رسیده اند که خلاصه نظام سوریه به تاریخ خواهد پیوست و تنها مسئله ای که به نظامهای روسیه و دیگر متحدینش خواهد ماند اوضاع استراتژیک منطقه و از جمله سوریه است که باید با دقت مورد بررسی قرار گیرد و در آینده منافع آنها هم از طریق مخالفین دولت فعلی سوریه لحاظ گردد

نظر شخصی من این است که سردمداران ناخوانده دنیای کنونی به سوریه بعد از اسد فکر می کنند اسد بی مورد خودش را در بوته آزمایش قرار داده است او بجا بود که برای تشکیل دولت انتقالی نقشه راهی می داشت تا بتدریج نسبت به واگذاری اختیارات خود اقدام می کرد او جوان تحصیل کرده است و انسان روشنفکری باید می بود او برای زندگی بعد از سوریه باید طرحی نو می انداخت و برای سوریه بعد از خودش هم نقشه های لازم را بدون خراب شدن پلهای ارتباطی ،می کشید

قبول دارم که اسرائیل کاملا" از این ماجرا بهره خواهد برد ولی چرا سیاسیون منطقه ای که مخالف ارتقا کیفیت سیاست اسرائیل بوده و هستند اجازه دادند که اسد با این وضع اسفبار به آخر خطوط سیاسی برسد چرا آنها قبل از وخیم شدن اوضاع به این فکر نیفتادند آیا واقعا" برای حذف همدیگر اینقدر به چالش و چند رنگی نیاز داریم؟

الآن مخالفین در میادین دمشق و سایر شهرها با نیروهای دولتی درگیرند برخی از مرزها به کنترل مخالفین در آمده است همین چهارشنبه گذشته بود که بر اثر انفجار شدید در دمشق وزیر دفاع ،دبیر شورای عالی امنیت ملی و چند تن از مسئولین سوریه به قتل رسیدند کشت و کشتار در اغلب شهرهای سوریه با شدت تمام در جریان است عده قابل توجهی از مردم به کشورهای همسایه فرار می کنند و اوضاع سیاسیون جهانی نسبت به سوریه اصلا" مساعد نیست و روز به روز به تندی و شدت آن افزوده می شود و در همین وضعیت هم شورای امنیت به مدت یک ماه دیگر برای پیاده شدن طرح کوفی عنان نماینده سازمان ملل ،فرصت داد و البته روسیه و چین هم باردیگر با هرگونه برخورد خارجی با سوریه مخالفت کردند و درخواست مخالفین غربی را وتو نمودند

عده ای چنین تصور می کنند که ورود نیروهای خارجی به داخل کشور سوریه بدون نظر ضمنی روسیه نبوده است و اگر چنین است پس ناوگان روسیه در سواحل سوریه چکار می کند ؟ شاید این هم یکی از معانی واقعی سیاست است. این نظر بیشتر مابین اهل سایست و خردمندان مطرح است که : پروژه وفاداری روسها در طول تاریخ مخدوش بوده است و اصلا" نمی شود بر آنها اعتماد کرد

روسیه گزینه های مختلفی برای معامله با غرب دارد و احتمال اینکه یکی از این برگها را رو کند هنوز باقی است انتظار بهترین مسیر به سوی حقیقت و واقعیتهای محتمل در تاریخ است ولو اینکه گاها" تلخ و گزنده هم می باشد

91/4/31 روز شنبه – روز اول ماه مبارک رمضان

انتخابات مجلس در لیبی

امروز در لیبی انتخابات مجلس برگزار گردید خبرگزاریها گزارش دادند که بعد از پنجاه سال در لیبی انتخابات آزاد برگزار شد من کاری ندارم که کاملا " آزاد بود و یا نه ولی آنچه برایم مهم است این است که مردم لیبی بعد از پنجاه سال توانستند بدون حضور دیکتاتور قذافی در انتخابات شرکت کنند البته درست است که در همه مناطق آرامش حاکم نبود در بنغازی صندوقها را آتش زدند و در سایر مناطق هم استقبال نمودند این خود نشان از دو چیز است 

   یا مردم به خواسته هایشان هنوز کامل نرسیده اند

و یا اینکه هنوز به آزادی و دموکراسی عادت نکرده اند و فورا" دست به خشونت می زنند

هر چه باشد نشانگر این است که مردمی بعد از پنجاه سال در انتخابات مجلس شرکت می کنند که قذافی بدبخت فکر می کرد که این مردم به آن شعور سیاسی نرسیده اند که خود انتخاب کنند و باید او برایشان قیوم می ماند تا در آینده اجازه ملوکانه صادر کند تا مردم هم تمرین دموکراسی کنند متاسفانه بی خردی او این شانس را برایش باقی نگذاشت

الآن قضاوت نمی توان کرد که لیبی به کدام سمت و سو جهت داده خواهد شد آیا راهی که در پیش گرفته است به نفع کل مردم است و یا باز روزی فرا می رسد که دیکتاتور دیگری مردم را گرفتار می سازد آزادی و مردم سالاری چیزی نیست که از بیرون دیکته شود بلکه باید مردم هر کشور غیر دموکراتیک ،خود به سرنوشتشان حاکم شوند هر گونه تبعیت از یک قدرت خارجی به ضرر آن ملت تمام خواهد شد چرا که هرگز بیگانه در فکر نجات دیگر ملل نخواد بود و با شعار دموکراسی و دفاع از آزادی فقط برای منافع خود تلاش خواهد نمود و این پایان یک مبازه برای آزادی خواهی نمی باشد

راستی اگر قذافی تسلیم خواسته های مردم می شد و تن به این گونه اقدامات و پروسه های سیاسی که یکی از آنها انتخابات است  می داد قبل از آنکه مردم او را بکشد کار او به اینجا ختم می شد؟ کاش زنده می بود و از او سئوال می کردیم نمی دانم شاید قذافی درست می پنداشت و مردم شعور آن را نداشتند که او را درک می کردند البته پنجاه سال هم نیم قرن است و یقینا" مردم او را باور داشته اند که آن همه او را تحمل کرده بودند و اینکه چرا دیگر تحمل نکردند مواردی را محتمل میسازد که باورش شاید باز سخت باشد

اینکه آیا او را مردم قبول نداشتند و یا خارجی ها و استکبار از مردم خواست که او را قبول نکنند در هر دو حالت او مقصر بود چرا باید از مردم فاصله می گرفت که مردم حرف بیگانه را بهتر از او باور می داشت

و یا اینکه او برای مردمش نبود و هزار فامیلها در لیبی حکومت می کردند و مردم فقط بازیچه آن آقا بود و آخرش او را به سیخ کشیده و کشتند  در هر صورت واقعا" اسف بار بود

داستان تمام شد آزادی بدون دیکتاتور یقینا" برای همگان شیرین است چه مردم لیبی باشد و چه مصر و دیگر مناطق در این کره خاکی

اجازه دهید بار دیگر شکوفائی آزادی در سرزمین ستم زده لیبی را جشن بگیریم و اینکه دیکتاتور دیگر از صفحه روز گار محو شده است بر مردم لیبی ببالیم و از دیگر دیتکاتوران دنیا بخواهیم که بطور مسالمت آمیز قدرت را تحویل مردم بدهند و خود در سایه این اقدام راحت زندگی کنند والا به سیخ کشیده شده وبر سرنوشت مبارک و قذافی و ... مبتلا خواهند گردید

17 تیر 91

امروز در لیبی انتخابات مجلس برگزار گردید خبرگزاریها گزارش دادند که بعد از پنجاه سال در لیبی انتخابات آزاد برگزار شد من کاری ندارم که کاملا" آزاد بود و یا نه .ولی آنچه برایم مهم است این است که مردم لیبی بعد از پنجاه سال توانستند بدون حضور دیکتاتور قذافی در انتخابات شرکت کنند البته درست است که در همه مناطق آرامش حاکم نبود در بنغازی صندوقها را آتش زدند و در سایر مناطق هم استقبال نمودند این خود نشان از دو چیز است :

   مردم به خواسته هایشان هنوز کامل نرسیده اند

هنوز به آزادی و دموکراسی عادت نکرده اند و فورا" دست به خشونت می زنند

هر چه باشد نشانگر این است که مردمی بعد از پنجاه سال در انتخابات مجلس شرکت می کنند که قذافی بدبخت فکر می کرد که این مردم به آن شعور سیاسی نرسیده اند که خود انتخاب کنند و باید او برایشان قیوم می ماند تا در آینده اجازه ملوکانه بدهند تا مردم هم تمرین دموکراسی کنند متاسفانه بی خردی او این شانس را برایش باقی نگذاشت

راستی اگر قذافی تسلیم خواسته های مردم می شد و تن به این گونه اقدامات و پروسه های سیاسی که یکی از آنها انتخابات است  می داد قبل از آنکه مردم او را بکشد کار او به اینجا ختم می شد؟ کاش زنده می بود و از او سئوال می کردیم نمی دانم شاید قذافی درست می پنداشت و مردم شعور آن را نداشتند که او را درک می کردند البته پنجاه سال هم نیم قرن است و یقینا" مردم او را باور داشته اند که آن همه او را تحمل کرده بودند و اینکه چرا دیگر تحمل نکردند مواردی را محتمل میسازد که باورش شاید باز سخت باشد

اینکه آیا او را مردم قبول نداشتند و یا خارجی ها و استکبار از مردم خواست که او را قبول نکنند در هر دو حالت او مقصر بود چرا باید از مردم فاصله می گرفت که مردم حرف بیگانه را بهتر از او باور می داشت

و یا اینکه او برای مردمش نبود و هزار فامیلها در لیبی حکومت می کردند و مردم فقط بازیچه آن آقا بود و آخرش او را به سیخ کشیده و کشتند  در هر صورت واقعا" اسف بار بود

داستان تمام شد آزادی بدون دیکتاتور یقینا" برای همگان شیرین است چه مردم لیبی باشد و چه مصر و دیگر مناطق در این کره خاکی

اچازه دهید بار دیگر شکوفائی آزادی در سرزمین ستم زده لیبی را جشن بگیریم و اینکه دیکتاتور دیگر از صفحه روز گار محو شده است بر مردم لیبی ببالیم و از دیگر دیتکاتوران دنیا بخواهیم که بطور مسالمت آمیز قدرت را تحویل مردم بدهند و خود در سایه این اقدام راحت زندگی کنند والا به سیخ کشیده شده وبر سرنوشت مبارک و قذافی و ... مبتلا خواهند گردید