Sunday, April 15, 2012

دیدار 26 فروردین در استانبول


مدتها بود که دیداری مابین هیات عالی رتبه ایرانی با گروه 1+5 و ناظرین دیگر ،صورت نمی گرفت و در این رابطه روایات مختلفی نقل می گردید مفسرین حقوق بگیر ،کارشناسان کار نشناس ،رادیوهای بیگانه ،رسانه های داخل ،صاحب نظران و ... نظرات ضد و نقیضی را ارائه و بر شک و شبهه های مختلفی دامن می زدند و یا اینکه بر نظرات عده ای مهر یقین زده می شد
در همین راستا مسافرت رجب طیب اردوغان دارای اهمیتی ویژه بود بطوریکه دیدارهائی در همین رابطه در کشورمان صورت گرفت و شایعاتی مبنی بر حامل پیام بودن او در جامعه پیچید
ایران برای مذاکره یاد شده ،بغداد را پیشنهاد نمود و گروه مذاکره کننده هم مجددا" استانبول را تاکید کرد اردوغان بعد از عزیمت به ترکیه که با گردهمائی مخالفین سوریه در استانبول،همراه بود اظهاراتی کرد که کمی در روابط ایران و ترکیه شبهه انگیز شد و با اعتراض کشورمان بنوعی آن گفته ها پس گرفته شد
تیم امریکائی هم طوری اظهار نظر کرد که نشانگر ملایمت و چرخش در سیاستهای یانکیها بود
تا اینکه روز شنبه 26 فروردین ماه جلسه در استانبول برگزار گردید و همانطور که مشخص بود در کلیات با نتایجی امیدوار کننده همراه شد که در در دیدارهای آتی برای جزئیات باید به توافقات مورد نیاز رسیده باشند(البته تا این مرحله و اگر طرفین مشکلی در آینده نداشته باشند)
نمی دانم شاید چرخش و نرمیتی در مواضع طرفین رخ داده است و یا اینکه شریطی بر اوضاع جهانی حاکم شده است که باید همدیگر را تحمل کنیم
نظریه ها مختلف است هر کس اندوخته سیاسی خودش را نشر می کند اینکه کدامش به نفع چه کسی است باید منتظر ماند تا آینده پاسخ لازم را داده باشد
ولی آنچه مسلم است رعایت حقوق همه ملل بر همگان واجب و لازم می باشد
می توان با اندک دقت و بررسی ،تهدیدات را به فرصتهای سازنده مبدل ساخت اینکه این ملاقات قبل از تشکلیل جلسه به نتایجی نزدیک شده بود و یا نه هم باید تامل کرد اگر اینگونه بوده باشد باز نشان از درایت مسببین آن می باشد

Tuesday, April 3, 2012

سوریه و گردهمائی استانبول


در هفته جاری بعد از اینکه اردوغان از تهران به ترکیه بازگشت گردهمائی بزرگی با نام دوستان سوریه در استانبول برگزار گردید که از غایبان اصلی آن می توان چین و روسیه را نام برد
در این گردهمائی که بیش از 90 کشور شرکت کرده بودند ضمن مخالفت با دولت سوریه به حمایت همه جانبه از مخالفین سوریه پرداخته شد و مقرر گردید که مخالفان سوریه به رسمیت شناخته شده و از ارتش آزادی بخش سوریه حمایت شود و از حمایتهای مالی ،سیاسی و ... نیز دریغ نگردد
این در حالی است که کوفی عنان طرحی برای برون رفت از شرایط فعلی سوریه به جوامع بین المللی ارائه و پیگیر آن است و سوریه هم اخیرا" ضرب العجل تعیین شده در این طرح را برای خروج نیروهای نظامی از شهرهای سوریه پذیرفته است
روسیه هم بیانیه صادره استانبول را رد کرده و از طرفین برای پایان دادن درگیریها درخواست همکاری نموده است
با این شرایط آیا امیدی برای پا برجا ماندن حاکمیت سوریه باقی است یا نه بایستی منتظر تصمیمات دول دخالت کننده در اوضاع سوریه ماند تا نتیجه حاصل در سبد سیاسی منطقه عربی ظاهر گردد
در این میان آنچه مهم است این است که چرا کشورهای عربی در مقابل اسرائیل در فکر مهندم کردن دولت سوریه هستند ؟ و از این بابت چه سودی عاید این کشورها خواهد شد نیز باید بررسی و تحلیل گردد
آیا کشورهای عربی در غیاب بشار اسد و یا دولت مخالف اسرائیل وی،خواهند توانست گزینه و آلترناتیوی در مقابل اسرائیل سازمان دهند و یا اینکه اصلا" در این فکر نبوده و فقط فرامین اربابان غرب را اجرا می کنند و بحث فلسطین و حاکمیت اسلامی سایر کشورها اهمیتی بر اعراب بادیه نشین نخواهد داشت