امروزها

در چند راهي قرار گرفتن براي هر انساني سخت و ناراحت كننده است نه مي شود به راحتي تصميم گرفت و نه مي شود به آساني از اقدام خود منصرف شد چند صباحي است كه باز هم شعله هاي خدمت به مردم در دلم انگيزه هاي آتشين را ايجاد كرده و مرا چون بادي طوفان آسا به جلو مي راند و وجدان از درون غوغايي ايجاد كرده و برايم بحران هاي روحي توليد مي كند او شراره مي كشد و وجودم را چون آهن گداخته و تفتيده در بر مي گيرد و اراده را از من مسلوب مي سازد و از طرف ديگر سيل عظيم مردم شريف كه جزء آباداني منطقه انتظاري ندارند تماس گرفته و بر شعله هاي فروزان اشتياق خدمت من سوخت انفجار انگيز مي پاشند و آنها بي خبر از خواستهاي عده اي كه فقط در فكر منافع شخصي خود بوده و به دنبال جنازه مرداري مي گردند تا كيسه اي پر نمايند و ره خويش به گيرند و از ديده ها براي مدتي ناپديد شوند.
عده اي نيز مسايلي را طرح مي كنند كه نه در شان آنهاست و نه من توان اجراي آنها را دارم بگذريم ما با هم قرا داشتيم و داريم كه هر زمان فرصت خدمت پيدا شد براي اعتلاي منطقه و كشورمان تلاش كنيم و اميدوارم اين پيمان تا زنده هستيم پايدار به ماند و انشاله مسايل صنفي و شخصي اين اقدام تاريخي را خدشه دار نكند
اما آنچه خود فكر مي كنم و شرايط را بررسي مي نمايم برايم اين ايده تداعي مي شود كه هرموقع در مسئله اي شكي حاصل شد زياد آن موضوع را پيگيري نكنم و مسير ديگري را در پيش به گيرم چرا كه مسيرهاي خدمت زياد و افراد كاري تر و با صلاحيت تر فراوان است اميد كه انتظارات همه عزيزان به فوريت برآورده شود و آنها نيز از بابت اين ره آوردها منتفع گردند
ولي يادمان نرود كه مردم آگاهند و هرگز واقعيت ها را فراموش نخواهند كرد و اين همه عنايت آنها نشان از جديت در پيگيري مشكلات آنها بوده و نه تمناهاي ديگر

با اين اوصاف ديگر مكان و زمان متفاوت نبوده و چون عمر انسان در حال گذر است و فرصت ها هميشه مهيا نمي باشند و لذا خدمت گزاران در انتخاب مسير و مكان خدمت نيز داراي حق انتخاب خواهند بود