به یاد سعدایی عزیز

با ایشان در مجلس ششم آشنا شدم مجلسی که فراز و نشیبهای بسیاری را پشت سر گذاشت وی انسانی آرام بود و متین. گویی در دریایی پر از وقار و متانت لنگر انداخته بود او با همه نمایندگان برخورد برادرانه داشت هرچه امور حزبی و قانونگزاری مشکلات بیشتر میشد اونیز با دیانت کامل در جهت هموار ساختن آنها حرکت می کرد برای همه عزیز بود او بخش اعظم جلسات مشارکت را به تنهایی هماهنگ می کرد و زودتر از همه در آن حاظر می شد اغلب که وارد سالن جلسات می شدیم او را در حال اقامه نماز یافته و از خشوع معنی دار جمال ایشان نکته ها آموخته می شد سعدایی در جهت آرامش بخشیدن به حساسیتهای عدیده حاصل شده نقش اساسی ایفا می کرد او با اس – ام – اس های معین خود باعث تجدید دیدار دوستان میشد و با کمال فروتنی نسبت به تهیه دستورات جلسه اقدام می کرد
افسوس که دیگر نه پیامی از ایشان می رسد و نه پیامی بر ایشان.او مدتی است که از یارانش ناگهانی خداحافظی کرده و این مدت هرچه میگذرد طولانی تر می شود
برای آن عزیز از دست رفته آروزی غفران و عنایت الهی و بر بازماندگانش صبر و شکیبایی طلب می کنیم