انتظار مساعدت دارند

شب جمعه بود به دهمان رفته بودم تا با اهالی محترم خوش و بشی کرده و در رابطه با ساخت پل گذری رودخانه ده که با همت اهالی در حال احداث است با هم صحبت کنیم شورای ده هم زحمت متحمل شده و به دیدارمان آمده بودند با هم مشغول تبادل نظر بودیم که صاحب خانه درخواست یکی از اهالی روستا را مطرح کرد که قصد دیدار حضوری دارند بنده نیز که هیچ مسئولیتی نداشته و ندارم به ناچار دیدارشان رفتم و او بعد از احوال پرسی در رابطه با بیماری عروسش که تومور مغزی دارند سر مطلب را باز کرده و از نبود امکانات مادی و مالی صحبت به میان آورده و درخواست کمک کردند آنها خانواده بی چیزی هستند و تا به حال هم حدود 60000000 ریال نسبت به عمل جراحی بیمارشان از طریق خیران هزینه کرده اند و چون مجددا" تومور عود کرده است و نیاز به عمل دوباره می باشد و پزشکان محترم هم که چندان با اینگونه مسایل کنار نمی آیند چون زحمت کشیده و درس خوانده اند تا درآمد داشته باشند و لذا این خانواده مجبور به تامین ارقام مشابه جراحی اول می باشد که آنها التماس دعا داشتند تا باز هم مسلمانان نسبت به هم نوع خودشان کمک کنند تا بلکه از عهده آن برآیند
من هم وعده مساعدت در توان خودم دادم و ایشان را که دلی پر از ناامیدی و یاس داشت روانه منزلشان کردند
راستی اینگونه بیمارن که امیدی زیادی هم به ادامه حیاتشان نیست چه باید بکنند آیا چون پول ندارند باید بشینند و شاهد مرگ تدریجی خودشان باشند یا مراکزی هست که به اینها اقلا" امیدی داده و دردشان را و غمشان را تقلیل می دهند
بدینوسیله از همه همنوعان عزیز درخواست می شود تا نسبت به حمایت از این بیمار بی یاور اقدام مناسب انجام دهند