آنچه صلاح است

از حدود شش ماه قبل سياست دولت زورگوي آمريكا نسبت به كشور ما عوض شده و تقريبا" حالت هجومي تر به خود گرفته كه چرائي آن جاي بحث دارد آمريكا براي اجراي نقشه راه خود مجبور به عبور از بعضي موانع است كه كشور ايران را از بزرگترين آنها ميداند و حمله وي به عراق و افغانستان و ايجاد محلهائي براي اسقرار نيروهايش از جمله همان طرح است آمريكا نيك مي داند كه از عراق فعلي به اين سادگي پيروز بيرون نمي آيد و مجبور به جلب همكاري كشورهاي همسايه است حال چقدر اين كشورها با سياست هاي او سازگار خواهند شد كه تقريبا" امري است محال چرا كه نمي شود به تعهدات آمريكا در آينده اعتماد كرد ولذا بهترين حالت در مخمصه نگهداشتن او در اين باتلاق هاست. مخالفت آمريكا با روند دست يابي ايران به انرژي هسته اي روند طبيعي نيست چراكه توسعه علوم در كشورها نبايد كشور ديگر را نگران كند ولي آمركا مي داند كه اگر الف را بگويد بايد بقيه مسايل را كه از آن در هراس است بپذيرد حال سئوال اينجاست كه چرا آمريكا با ساير دارندگان حتي سلاحهاي اتمي به ظاهرمخالفت نمي كند و چرا آنها را هم براي مخالفت با ما و ديگران فرا مي خواند ؟اين خود باز جاي سئوال است. البته من با كشوري مثلا" كره شمالي كاري ندارم چرا كه كشور كره را نبايد به خاطر مخالفت با كشوري تمجيد كرد بلكه به خاطر ستم هاي وارده به مردم بيچاره اش نفرين نمود و آمريكا هم نبايد مردم با فرهنگ و متمدن ايران را با آن كشور ها يكي بداند حال هرچه بود و هست اتفاقي است كه رخ داده و ما را رودر روي دولت ديرفهم آمريكا قرار داده است . سئوال اينجاست كه چه راهكارهائي را بايستي براي مقابله با اقدامات احتمالي آمريكا طراحي و با حمايت هاي تمامي مردم مان با آن برخورد كرد؟ همه نيك ميدانند كه آمريكا از اول با انقلاب اسلامي مخالف بوده ولي با سياست هاي ماهرانه دولت هاي گذشته به خود اجازه نمي داد كه آشكارا ما را با عناوين مغاير با شان ملت شريف ايران مورد خطاب قرار دهد و لذا در آسيب شناسي رويكردها مي توان به اين نتيجه رسيد كه مي شد و مي شود به نحوي عمل كرد كه مثل گذشته ها بحران ها را به فرصت ها تبديل و از آن ها به سود كشورمان استفاده نمود . به نظر من ما ميتوانيم و مي توانستيم آمريكا و ساير كشورها را از مخالفت در خفا به دشمني آشكار تغيير ندهيم و از طرف ديگر به جاي دوست يابي در دورترين نقاط دنيا به ايجاد اطمينان در دوستان قبلي و جلب اعتماد نزديكان و همسايگان خود به پردازيم. ما نبايد مسايلي را مطرح نمائيم كه نه در كاهش تشنجات جهاني موثر است و نه در بهبودي اوضاع كشورمان تاثير گذار است .تاكيد بر موردي كه هيچ مسئله اي را تغيير نمي دهد چه مفهاهيمي را دنبال ميكند؟ پر واضح است كه آمريكا به دنبال ايجاد اختلال در امور اقتصادي و امنيتي و تقويت گروهها و كشورهاي مسئله دار با ماست او كه نمي آيد به ما دسته گل به فرستد التماس كند حتما" در فكر ضربه زدن به ماست كه البته با وحدت مردم ايران اين آرزو را به گور مي برد ولي سئوال اين است اگر دوستان ما به جاي برخوردهاي سليقه اي ء منطقي و محبت آميز با دوستان انفلاب برخورد بكنند و اگر مي كردند آيا ضريب اطمينان را بالا نمي بردند ؟ مردم ما كه هرگز با سليقه هاي نسنجيده از كشورشان قهر نخواهند كرد و آن را در مواقع نياز تنها نخواهند گذاشت آيا فرافكني مسايل به جاي حل مشكلات مردم معادله را به سود گروهي تغيير مي دهد ؟ مگر مردم امروزه دنيا مردم هزاره هاي گذشته هستند كه باورهاي آنها را با اينگونه مسايل عوض كنيم؟ مردم دوست دارند به جاي فرافكني براي حل موضلات جامعه اقدامات اساسي و علمي انجام گيرد اينكه سيب زميني و ساير اقلام ضروري زندگي مردم روز به روز سر به هوا بزند و ما به گوئيم ريشه آن در گذشته هاست اين كه نشد حل مسئله . پس پيشنهاد من دهاتي اين است كه با مردم خود شفاف و صادقانه برخورد كنيم بي مورد افراد كاري را حذف نه كنيم به جاي حل مشكلات مردم مان در فكر حل مشكلات ديگران كم باشيم يعني تا حدي كه براي امنيت ملي و استقلال ما خطرساز نباشد در سياست هاي خارجي خود تا آنجائي كه براي حيثيت ما آسيب نرساند تجديد نظر كنيم و از تيم اقتصادي و سياسي مجرب و كاركشته و عالم در امور استفاده نمائيم تا آسيبي به آرمانهاي مردم شريف اين مرز و بوم نرسد. البته آمريكا و ديگران مشابه آن ما را به اين سادگي رها نمي كنند . ولي مي شود به آنها فهماند كه براي ما از همه مهمتر اين مرز و بوم و اين مردم است و تاكيد بر اهداف پيشرفت و توسعه يك ملت هيچ عارضه اي براي ديگران نخواهد داشت. اينكه ما نمي خواهيم تسليم زورگوئي و زورگيري آمريكا شويم . نبايد او را برنجاند ولي داشتن ارتباط دور از تنش و احترام متقابل با كشورهاي دنيا الا اسرائل جواب دور از انتظار را نمي تواند داشته باشد. در اين دنيا خيلي ها با دولت آمريكا مخالفند و خيلي از مردم دنيا هم دولت آمريكا را دوست ندارند ولي به صورت مشروط و كجدار و مريز به فعاليت خود ادامه ميدهند به اميد روزي كه ملت شريف ايران راه انتخاب كرده براي توسعه پايدار را تا آخر مسير كه هميشه پويا و سرزنده خواهد بود ادامه دهد.